Negende etappe in lentesferen door Nederlands-Belgisch natuurgebied

De donderdag voor pasen was misschien niet de beste dag voor het plannen van een wandeletappe. Het kan ook zijn dat de verwachte regen potentiële deelnemers thuis hield. Gelukkig meldden zich de dag ervoor nog twee deelnemers. Zo ontstond met vijf wandelaars toch een leuk groepje. De thuisblijvers hebben ongelijk gehad. Het weer trakteerde onverwacht de hele dag op een lentezonnetje. En de route was weer ongemeen mooi. Kwart over negen verzamelen de lopers zich bij de muziektent op het plein in Borkel, een dorp niet ver van Valkenswaard. Na de koffie/thee uit de achterbak rijden we met één van de auto’s naar het startpunt bij de eenzame Oude toren in Luyksgestel.  Het valt niet mee de juiste vertrekrichting te bepalen terwijl de wandel GPS nog naar satellieten zoekt. Eenmaal buiten het dorp volgen we al snel een lange rechte weg naar de Bergeijkse visvijvers, ooit een onderneming van de burgemeester van Bergeijk, nu in handen van Natuurmonumenten. Na het oversteken van een drukke weg komen we door een klaphekje in De Plateaux, dat samen met het aangrenzende Hageven één grensoverschrijdend natuurreservaat vormt. Natuurmonumenten en aan Belgische kant ‘Natuurpunt’ zorgen voor het gezamenlijke beheer. We lunchen met onze zelf meegebrachte broodjes bij een bankje met prachtig uitzicht op een ven. In de verte zien we galloways grazen. Deze grote runderen moeten het oprukkende pijpestrootje en andere concurrenten van de hei onder de duim houden. Het gaat daarna in één keer door naar het eindpunt. We passeren verschillende van de 369 gietijzeren palen die de grens met België markeren. De Dommel steken we over via een spannende hangbrug. Goed drie uur keren we relatief vroeg terug in Borkel. Café De Woeste Hoeve aan het plein is de eerste horecagelegenheid  die we deze dag tegenkomen. Daar genieten we na op het uit de wind gelegen terras.

14 april 2017/JoK/Verslag etappe 9