Zonovergoten achtste etappe door de Kempen

Alhoewel de voorafgaande dagen het weer zich al van zijn beste kant liet zien, spant de donderdag van de wandeling de kroon. De temperatuur loopt in de loop van die dag op tot rond de 18 graden. En dat terwijl de lente officieel nog moet beginnen. Begonnen met warme jas en trui zitten we aan het eind in onze blouse op het terras! We verzamelen ons deze achtste etappe bij de kerktoren in Luyksgestel. Na de koffie/thee uit de achterbak gaat het met twee auto’s naar het startpunt bij het busstation in Bladel. Daar sluiten nog twee sportieve wandelaars aan, waardoor het totale aantal deelnemers oploopt tot negen. De etappe van vandaag brengt ons in de diepe binnenlanden van Brabant, het oude Kempenland. Op weg naar buurtschap Ten Vorsel loopt de route nog door een open gebied met landerijen. In de buurt van bungalowpark Het Vennenbos komen we in het bos. De rest van de dag volgen we grotendeels onverharde paden door alleen maar natuurgebied. Over een hoog viaduct passeren we de A67. Schitterend zijn de heidevelden waar we vervolgens langs lopen. We lunchen bij de Rein de Graaff-bank met uitzicht op de Hapertse Heide. Deze bank ter herinnering aan de initiatiefnemer van het Brabants Vennenpad, is een geschenk van de oudste wandelaar in ons gezelschap en haar inmiddels overleden man. Na een lang stuk door het bos bereiken we de grens met België. Hier drinken we koffie op het terras van ‘In het wilde zwijn’. We zijn beland in het gebied van de 3 S-en: stropen, stoken en smokkelen. Dan is het nog acht kilometer naar het eindpunt in Luyksgestel. Halverwege rusten we nog één keer vijf minuten, hangend tegen een hek. Op het terrasje vlakbij de twee achtergelaten auto’s kleuren we in de zon zelfs een beetje bij. Met een grote hoorn ijs in de hand wanen we ons in de zomer