Etappe 2 en 3 van het Brabants Vennenpad

Tropische tweede etappe naar Sint-Oedenrode

Een maand later dan eerder voorzien, verzamelen zich op 23 juni 2016 vijf lopers voor de tweede etappe van het Brabants Vennenpad. Zij zijn niet terug geschrokken voor de verwachte tropische temperaturen en de hoge luchtvochtigheid. Het komt wat dit betreft goed uit dat het vandaag gaat om een relatief korte etappe van zo’n 16 km. Startpunt op deze dag is de brug bij Son. Hier wordt begonnen met een beker koffie of thee uit de achterbak. Wanneer om half elf eindelijk iedereen present is, lopen we weg langs de noordoever van het Wilhelminakanaal. Al bij de eerste brug verlaten we het kanaal voor een route tussen de dorpen Son en Breugel door. De brasserie bij ‘Thermae Son’ blijkt helaas pas om twaalf uur open te gaan. Wat verder buigt de route af naar het Vressels Bos. We volgen een stukje langs de Dommel, die er hier lustig op los meandert. Op een luxe vijfpersoonsbank eten we onze van huis meegenomen broodjes op. Vlakbij het bos verlaten we kort het Vennenpad om bij de ‘Vresselse Hut’ dan toch te kunnen genieten van een cappuccino. Er volgt nu een landschappelijk prachtig stuk langs enkele vennen zoals de Hazenputten. We kunnen deze dag niet verkeerd lopen, want behalve met het routegidsje zijn we uitgerust met een GPS-ontvanger waarop de route is gedownload. Alhoewel, als iedereen druk aan het praten is, kun je toch zomaar een afslag voorbijlopen. Via een zijweg even verder komen we, zonder dat we moeten terugkeren op onze schreden, weer op de route terecht. We lopen nu door open velden zonder enige beschutting tegen de brandende zon. Na het viaduct over de A50 begint Sint Oedenrode. De fraaie ‘Rooise’ Markt is het eindpunt van de tweede etappe. Bij het weer van vandaag is een biertje op het terras van café ‘d’n Dommel’ meer dan verdiend. Komende maanden is het zomerreces. In september wordt de draad weer opgepakt met etappe 3 van Sint-Oedenrode naar Boxtel. 

Derde etappe op 15 september 2016 naar Boxtel

Met de klimaatverandering van tegenwoordig kan ook hier te lande het kwik in september zeer hoog oplopen. Net voor een dag dat temperaturen tot dertig graden worden verwacht, staat de derde etappe gepland. Vier wandelaars laten zich daardoor niet uit het veld slaan. In de kiosk op de Markt van Sint Oedenrode kunnen zij naar wens een kop koffie of thee bereiden. Om half elf gaan zij voorzien van extra veel water op pad.

Al snel ligt de bebouwing achter ons en lopen we weer langs de Dommel. Van het dorpje Olland is vanuit de verte alleen de toren te ontwaren. Olland is bekend onder wandelaars als bakermat van de zeer actieve wandelsportvereniging OLAT (Ollandse Lange Afstands Tippelaars), die onder meer het Airborne Pad heeft uitgezet. De route komt hier door een wondergaaf stuk Dommeldal, met vochtige beemden, dode rivierarmen, steilranden en bolle akkers.

Op een prachtig gelegen bank in een bocht van de Dommel lunchen we met een zelf meegebracht broodje. Daarna lopen we weer zo geanimeerd te praten dat onbedoeld een stuk van de route wordt afgesneden. We wandelen even terug om toch ook de middeleeuwse hoeve Het Groot Duifhuis gezien te hebben. Zoals gehoopt is café ’t Groene Woud geopend. De koffie met een groot stuk eigen gemaakte appeltaart smaakt er goed. Na de middag lopen we meer in de schaduw door De Geelders, oorspronkelijk een eikenbos dat in de 18de eeuw werd aangeplant ten behoeve van de leerlooiers van Sint-Oedenrode. Na het oversteken van de A2 is het nog een behoorlijk stuk lopen door Boxtel tot bij het station. Nu zonder beschutting merken we pas hoe heet het is geworden.

Ruim voor de gewenste eindtijd van vier uur zit de wandeling erop. Degenen die niet direct op de trein stappen, genieten eerst samen nog van een groot glas bier.